hayat ince bir bam teli,bunun beraberinde gelişen olaylara sürüklenen benligimiz.bazı anlar gelirki başımıza ,içimizden hiçbirşey yapmak gelmez.o an sadece kendimiz önemliyizdir.çünkü dışardan gelen darbeler, artık bizi bize döndürmüştür.elimizde olan sadece; kendimize söz geçirebilme imkanı kalmıştır.
evinde oturup yemek yerken karşıda,aç bir insanın yalvarışları ve ona bir günlük yardımın,sokakta dolanırken istemedigin insanla burun buruna gelince boyun büküşlerin,hayat şartları yüzünden evet, elimizde olmayan hayat şartları yüzünden terkedişler,terkedilişler.ruhunu Allah'a (CC)daha yakın hissediş ve kul oldugunun ve vazifelerinin bu zamanlar aklına gelmeleri,herşeyden kaçışlar...
bütün bunları söyleyen dillerimiz olursa biliyoruzki bizlere yalnızlıgın kapısını aralıyacak.bundandır haykıramayışlar,sineye çekişler...
