felsefe, yunanca "phileo" ve "sophia" kelimelerinden türemiş bir kelimedir. felsefe kelimesinin türemiş olduğu bu kelimelerin birleşimi bilgelik arayışı, bilgelik sevgisi, hikmet arayışı anlamına gelir; yani felsefe hakikati bulmak için bir arayıştır, bir yoldur.
gazali ve ibn haldun gibi türk-islam kültüründe yer edinmiş şahsiyetler de birer filozoftur. ibn rüşd, ibn arabî ve farabî gibi daha birçoklarının da böyle olduğu gibi... öyle ki farabî, aristoteles'in felsefesini islamî açıdan yorumlayarak islam düşüncesiyle bağdaştırmaya çalışmışır. hatta farabî, türk filozofu diye anılır. tam bu noktada şunu sormak yerindedir diye düşünüyorum; okullarda kendi öz, millî benliklerimizi oluşturmak adına okutulacak türk-islam değerleri nerden beslenmiştir, bu şahsiyetler, öz değerlerimizi neyle harmanlayıp bir eser mevcut etmişlerdir? bu soruların cevabı çok açık ve nettir.
felsefeyle insan önce kendi varlığını sorgulamaya başlar, akabinde evreni düşünmeye başlar. felsefik düşünüş sıradan, sığ düşünmekten farklıdır, insana sorularının cevabını buldurmaya çalışır, bir nevi anlam arayışıdır. insan düşünme yetisiyle diğer varlıklardan ayrılır, felsefe de düşünmenin en sistemli halidir.
hülâsa; felsefe eğitimini müfredattan kaldırmak, zaten düşünmekten yoksun insanları iyice sığlaştırma çabasıdır. felsefenin gereksizliği düşüncesi ve felsefe eğitiminin kaldırılması istekleri de felsefeyle ilgilenmeyip düşünme gayretine girişmeden ortaya öylesine bir şey sunmaktır. bu durum, felsefe eğitiminin alınmadığı ya da iyi verilmediğinin bir namzeti gibi.
