her zaman heryerde ufacık bir nemden ağlayabiliyorum artık.aklımda hep o var,uyandığımda,uyuduğumda,her zaman,herşeyde,heryerde...bir gün birleşme ümidi bütün bunları anlık bertaraf ediyor.anlık bertaraf ettikten sonra gelen bu duygular her geçen saniye dahada ağırlaşıyor...