esasında birine söylendiğinde söyleyen kişinin içinde fırtınaların koptuğu, hadi evirip çevirmeden söylersek; söyleyen kişinin içinde "senin ananı avradını, doğmamış çocuğunu, babanı, kardeşini mezardaki ebeni, gelmişini geçmişini, buradan taaa acı gurbete kadar sikerim" gibi bir küfre denk gelen duygunun ortamın kültürel ve ahlaksal sınırları nedeniyle ve şerefsiz denilecek kişiyle zamanında oturulup yenildiği, içildiği için birazda egonun dengelemesi ile pırtlatılan ve ambiyans için yetersiz olan küfürcüktür.
