ulan dedik, oturma o masaya. o masa dedik, geleceğinin başlangıcı, hayatının çiviyle sabitlendiği yer tam o masa, oturma. omuzdan bastırdılar aşağı, bir de bakmışız, çoktan çivilenmişiz o masaya.hayat dediğimiz girdabın içinde yuvarlanırken tam da bu şekilde gidesi geliyo insanın: herşeyi herkesi bırakıp gitme halleri. o an farkına vardığınız şey, mıhlandıgınız koltuk, demedik mi en başta oturma oraya dıye!
