Çok saçma bir kavramdır. Ve zayıf kişiliklere hitap eden bir aşk türüdür. Çünkü aşk, bir bütündür. iç ve dış dahil olmak üzere.
Mesela güzel/yakışıklı birisini görürsün, "TAK!" tutulursun. Aylar geçer hep onu düşünürsün, geçeceği sokakları ezberlesin, bir göz göze gelmek için bir sürü şey yaparsın vs. Ama aylar sonra tanışırsın ve "BAM!". içinin, dışını doldurmaya yetmediğini görürsün.
Görmeden aşık olmakta bunun tam tersidir.
Bir insanı görmeden ne kadar çok konuşursanız, ne kadar çok vakit geçirirseniz, hayalinizde canlandırdığınız kişi o kadar mükemmele yakın olur. Ve emin olunki her zaman hayal kırıklığı ile biter. Bitmedi mi? Emin olun onca zaman paylaşımı ve konuşmanın ardından bir tarafın vicdan yaparak birşeyleri devam ettirmeye çalışmasıdır. Tabii ki o da bitecektir. Kıscası görmeden konuşmak, istemeden de olsa, beklentileri arttırır.
