genelde uykusuz olduğumda başıma gelen hadiseler bütünü olup, ekseriyeti 18 - 20 yaş aralığa isabet etmektedir.
yaş 17: saatler bir saat ileri alınmış, hayatı nirvana ve öss soruları ile geçen voice un bu durumdan haberi olmamıştır.
neyse dersaneye gidilir. bir bakılır ki tahta başta aşağıya dolu, herkes yerine yerleşmiş. durumdan şüphelenilmez, taa ki gün sonunda bir saat erken çıkana değin. ne salakmışım.
yaş 19: ünvdeyiz. arkadaşla izmirden ankaraya döneceğiz zira tatil bitmiş. neyse arkadaş biletleri alır, ben karşıyakadan arkadaş bornovadan binecektir servise. neyse sabahın körü diyebileceğimiz bir vakitte arkadaş arar:
-voice lan ben egs parktan binecem, otogara gelmeyecem haberin olsun.
uyku sersemi ben hı hı der, telefonu kapatırım. şoföre inecek var deyip atlarım servisten aşağıya. (bu arada servis bornovaya gelmiş) ulen hıyar sen niye iniyorsun andavallı? adam oradan binecem diyor, sana ne oluyor?
neyse uykulu uykulu elimde bavul yürürken mucize eseri arkadaşa rastlarım.
-lan hıyar senin ne işin var burda? ben sana ne dedim?
-ne dedin hacı?
-hay allah senin belanı versin.
neyse kolumdan tutar beni güç bela bir yazıhane ve servis bulunur, beraber otobüse binilir.
hala şaşıyorum ne akla hizmet indim diye.
yaş 20: yurtta arkadaşla muhabbet edilmektedir (saat 04:00 civarı). arkadaş der ki:
-ya bizim elemanı görcem yarın, gatada okuo kendisi.
ben de saf saf:
-nasıl ya gataistanbul da değil mi?
-ne dion lan voice salak mısın?
-eea ama gülhane parkıistanbulda.
not:öğrendim sonra istanbulda da mevcutmuş. ama park deyince salak gibi oldu.
