genelde ilkokulda olan hadisedir.öğrenciler gözünde eski öğretmen bir melek olduğu için başka bir okula tayini çıkınca arkasından bayağı ağlanır.sanki daha önce dayak atan öğretmen başkası imiş gibi.gitmeden önce yavrularım evlatlarım diye başlayan şekilli bir konuşma yapar en çok dayak yiyen öğrenci bile öğretmenini annesinden babasından dah çok sever bir hale gelir.çünkü öğretmenleri onlara gitmeden önce
öğretmenin
canım benim
canım benim
seni ben pek çok
pek çok severim
sen bir ana
sen bir baba
herşey oldun artık bana
şarkısını öğretmişlerdir.sınıfta öğretmen hariç herkes ağlamaktadır.onun döktüğü gözyaşları timsah gözyaşıdır.arkasını dönünce ay bıktım bıktım ya anaları eğitememiş bize yollamış diye söylenirler.
bu arada sınıfta öğrenciler de salya sümük suratlarından boşalmış şekildedir.ertesi gün sınıfa yeni öğretmen gelir.öğrencileri karşısına alır kendiini tanıtır ve..
- öğrencilerim. bende sizin gibi bu sıralardan geçtimli bir şekilli konuşma yapar.bu konuşma o kadar tesirlidir ki sanki dün eski öğretmenleri için ağlayan öğrenciler bunlar değil.eski öğretmen unutulmuş yeni öğretmen kalpte taht kurmuştur.böylece öğrenciler ileriki günlerde kendilerini dövecek yeni öğretmeni tanımış olurlar.
