kalabalık bir bar ortamındasınızdır. sevgiliniz size sarılmak ister ama siz istemezsiniz, kendinizi hafifçe geri çektiğinizi hisseder. o an neler düşünür neler?istenmediğini, iteklendiğini hisseder. sizin bir dediğinizi iki etmeyen sevgiliniz bunun karşılığında böyle bir davranışınızla karşılaşınca anlam veremez. içlenir, kırılır, o an o barı terkedip çıkmak ister ama birlikte geldiğiniz bir ortamdan yalnız çıkmasının size yapılacak kabalık olarak gördüğü için terketmez. siz bununla da yetinmeyip ona "kalk seni eve bırakacam" dersiniz. onun fikrini sormazsınız bile. işte o an iplerin koptuğu andır. film kopar ve bir daha koptuğu yerden başa sarılmaz. birkaç gün sonra "o gece geçmişte olan bir olayın acısını senden aldım, özür." dersiniz o da sizi affeder. affeder affetmesine de bu olay aklının bir ucunda hep kalacaktır. birgün yeniden onu istemezsiniz diye ayaklarını daha sağlam basacaktır.
