türk televizyonlarında izlediğim tek diziydi. kimi oyuncular inanılmaz derecede başarılıydı. özellikle genç aşıkları oynayan ikili, azize (selma ergeç), zeki (tuğrul tülek) diziyi izlenir kılıyordu. beste bereket-sarp levendoğlu ikilisi aralarındaki büyük boy farkı ve diziye hafif gelen oyunculuklarına rağmen bizi aralarındaki büyük aşka inandırmayı başarmıştı. saffet rolündeki polat bilgin'den bahsetmeden de olmaz. televizyonlardaki hiçbir aktöre benzemeyen bir oyunculuk sergiliyordu.
sanırım seyirci beste bereket ve sarp levendoğlu'nun aradıkları jön ve güzel kız olup olmadığına karar veremedi. bunda selma ergeç'in sıcak performansının da rolü var. saffet'i pek sevemedik ama azize kararsız kasım zeyno'yu gördükçe bize daha yakın bir karakter gibi geldi. dizi müzikleri hoş, hikaye bir ihanet hikayesinin çok ötesinde ama diziye boyut katmayı başaramıyorlar. yan hikayeler durağan, aşk yoğun yaşanmıyor. hasan gerçekten bu kadar sevdiği bir kız için daha yoğun bir hissiyat içinde hareket etmeli gibi geliyor. saffet-zeyno beraberken bu onu hiç rahatsız etmiyormuş gibi davranıyor, nerdeyse gülücükler dağıtıyor. bu karaktere inancımızı kırıyor. sanat yönetmeni ve dizideki birçok öğe çok başarılı. umarım eksikleri tamamlayıp diziye tam yol devam ederler.
