içimdeki Michael'ı gülümseten dıştaki bana yeniden ve yeniden seni sevdiğime ve tüm o saçmalıklara inanmadığıma binlerce kez şükürler olsun dedirten bize hem müzik dehasını hemde insanlık dehasını gösteren egodan yoksun bir meleğin son günleri... şimdi dahada çok kızıyorum oysa tam 6ay önceden bu cinayetin gerçekleşeceğini radyo istasyonları bile duyurmuştu... sadece bir meleğe umut verip gözlerinin açık yolculanması ve 7yaşındaki oğlunu ''baba 50 çok fazla yapamazsın'' diyerek bir kralın en acı biçimde ölüme uğurlanışı... Hala çok tatlı hala çocuk hala nefes alışına şükreden hala o nazik ve mütevazı michael jackson işte dedirten fakat sonundaki ''1958 - 2009 sevgi sonsuza dek yaşar!'' yazısını görüp ''Hala her gördüğünüze inanmayın desen Michael olmaz mı meleğim söylesene hadi...'' dedirten şuan bile göz yaşlarımın sebebi olan film... Seni seviyorum kalplerin kralı! Olayınada yeniden vurgu yapmamızı sağlayan yapıt... Seni göremeyen ölsün de bu dünyada birkaç pislikten temizlensin dedirten jacksonın insan doğasını görmemizin mümkün olduğu film..
