ömrü hayatında bırakın manitayı sevgiliyi, kendi hemcinslerinden bile doğru dürüst arkadaşı bile olmamış(ki kendisinin feci yakışıklı olmasa bile eline yüzüne bakılabilecek bi tip olduğunu varsayıyoruz) insanlardan geçmişte yaşadıkları yüzünden tiksinen hafif düzeyde misantropik ve biraz da übermensch sendromlu, bu yüzden ona yakınlaşmaya çalışan insanları da kendinden uzak tutmaya çalışan, koca üniversitede herkes çayırların çimenlerin üzerinde pıtırcıklık yaparken, sevişirlerken, yiyişirlerken kütüphaneye gidip paso ders çalışan, kitap okuyan, her daim siyah ve tonlarında giyinen, anathema, antimatter vs favori grupları olan, serviste/otobüste vs yolculuk ederken fazla dikkat çekmemek için orta bölümlere oturan, insanların kendisine söylediklerini duymamak için paso discman/walkman/mp3 player dinleyen, arada bir de aklından "ulan nerden geldim bu dünyaya, bi yanlışlık var kesin, yanlış zamanda yanlış yerdeyim" gibisinden şeyler geçen, zorunda olduğu için yaşayan, fakat ne olursa olsun hala yaşayabilen insandır.
