"Doğruluğun şaşmaz eli sürüyor önümüze içine zehir döktüğümüz kupayı" diye bir söz vardır macbethde... Bu duruma uyarlayacak olursak;
sevdiğin halde seni terkederek seni ateşlere atan ve bunu hiçe sayarak bir başkası ile ile siyah tabloya karakalem aşk çizen insan kırıntılarına doğruluğun şaşmaz eli öyle bir dokunacak ki akıttığın gozyaşlarının hesabı onun o beşpara etmez hayatında yakasına yapışacak. anlık mutluluklara dalıp aslında hayatında senin gözyaşlarının lanetini taşıyarak içten ice huzursuzluğa gömülecek...
Sen de buna inan insanların hayatları silgisiz çizdikleri tablolardır. Resmin bir tarafini mahveden o tarafta o yanlışın izlerini taşımak zorundadır.
