Şimdi hangi kolların yalnızlığındasın bensiz?
Ağladığında gözyaşlarını öpen var mı?
Üşüdüğünde ısındığın tenden bir liman,
Her sevgi bendeki kadar mı?
Var mı kederlerini gizlice senden çalan?
Şimdi hangi kolların yalnızlığındasın bensiz?
Seninleyken sana hasretle coşan,
Çılgın kıyılarında dalgalarıyla taşan,
Yorgun sessizliğinde seni anlayan,
Bana gibi aktığın biri var mı?
--spoiler--
--spoiler-- Son Söz
Seni özledim, harf, harf, seni özledim, hece, hece, seni istedim kelimelerce, seni yaşadım cümlelerce. Uzak sürgünlerin yamaçlarına vursam da kendimi, satır, satır, sana kaçtım ömrümce, senden sonrasına gidemedim. Ne hepmiş hiçliğin, ne senliymiş sensiz kimsesizliğim. Sensiz karmakarışığım, sensizim diye çaresizliğim. Anlamım seninle, sensiz yarımım ve biliyorum ki ben ancak seninle tamamlanırım. Beni al, beni çöz, seninle biteyim. Ve gel. Son paragrafımda son cümlemin sonuna. Nokta ol, dur. Dur ve bir daha hiç gitme. Bırak cümlem ardında kalsın.
Önsözüm de sende, son sözümde sende.
--spoiler--
