uzaya ilk giden hayvan leika isimli bir rus köpeğidir. 1957 yılında sputnik-2 adlı araçla gönderilmiştir. uzayda mükemmel bir performans sergileyen leika, sputnik-2 dünyaya dönüşte yere çaklınca hayatını kaybetmiştir. leika nın 6 çocuğu, annelerine " babam nasıl öldü anne anlatsana" dediklerinde anne köpek delirerek koşmaya başlamış ve de karanlıkta gözden kaybolmuştur. "babanız ay dan düşerek öldü" demek ona çok zor gelmiştir. leika nın ölümünden 40 yıl sonra ruslar, moskova ya onun heykelini dikmişlerdir.
Sputnik 5;in konukları ise sadece köpekler değil 42 tane de fare olmuştur. Bu yolculuğa katılan hayvanlar da büyük bir tehlike atlatmışlar neyse ki sağ salim kurtarılmışlardır. sputnik 5;in kabin görevlilerinden Strelka isimli köpek bu seyahatten bir süre sonra yavrulamış ve yavrularından biri Sovyetler Birliği tarafından ABD Başkanı John F. Kennedy;ye hediye edilmiştir.
fakat hiç bir hayvan amerikalı şempanze ham kadar bu seyahatlerden etkilenmemiştir. çünkü şempanzeler akıl olarak diğer hayvanlardan daha üstündür ve başlarına gelenleri yorumlayabilirler. Şempanze Ham in bindirildiği Merkür Kapsülü yerçekimsiz ortam deneyleri yapmak için Floridadan fırlatılmıştır. Ama tahmin edilenden daha fazla bir hıza ulaşmış ve Ham normalden 2 saniye daha fazla bir süre ağırlıksız kalmıştır. Sağlık sorunu yaşamayan Ham in geri dönüşünde de sorun çıkmış ve kapsül tahmin edilen yerden 60 mil uzağa düşmüştür. Kapsül, kurtarma gelene dek dalgalar yüzünden su almaya başlamıştır. Sonunda Deniz Kuvvetlerine ait bir helikopter kapsülü yolcusu ile kurtarmayı başarmıştır. Ham ise operasyondan sonra verilen bir elma ve yarım portakalı yerken tekrar eski neşesine kavuşmuş gözükmektedir. Ham in katıldığı bu uçuştan alınan derslerden sonra ABD, Sovyetler den yaklaşık 3 hafta sonra 5 Mayıs 1961de ilk insanlı uzay yolculuğunu başarmıştır.
ham ın bu seyahatden sonra yazdığı " uzay ; hayatımı siken boşluk" adlı kitabı satış rekorları kırmıştır. kitaptan bazı bölümler ;
-"... kabin cok dardı, orda öylece fırlatılmayı beklerken cocukluğumu düşündüm, ormanda ailemle daldan dala atladığım günlerin hayali gözümün önünde bir film şeridi gibi geçmekteydi, nereye gideceğimi ve başıma neler geleceğini bilmiyordum, hayat son numarasını oynayarak beni milyonlarca şempanzeden farklı bir noktaya taşıyordu işte, ah! karıcığım seni bir daha görebilecek miydim?"
-" roket ateşlenince korkunc bir hızla gökyüzüne doğru fırlatıldığımı anladım, götümden bir kaç damla kan geldi, yüzüm kemiklerime yapıştı, korkudan altıma işedim, atalarımdan bana miras kalan genlerim ve içgüdülerimin hiçbirisi ile bu olayı açıklayamıyordum, sanırım hiçbirisi bu tecrübeyi yaşamamıştı.
-" sonra her şey durdu, yavaşladı, hafiflediğimi hissettim, kabinin içinde yavaşça yükseldim ve havada asılı kaldım, yıldızlar çok parlak ve yakındı, ay burnumun dibindeydi sanki, dünya karşıda mavi bir top gibi görünüyordu, ne lan bütün bunlar diye kendi kendime sorup saatlerce ağladım, hayatım kararmıştı.
- sonra birden roket düşmeye başladı, küçükken bi kaç kez ağaçtan düşmüştüm ama bu düşüş onlarla kıyaslanamayacak kadar dehşet vericiydi, korkudan altıma sıctım. sonra büyük bir hızla suya düştüm, kabin delindi ve su almaya başladı, her taraf battı, aletler kısa devre yaptı, neler oluyordu, birileri beni öldürmeye mi çalışıyordu, eğer öyleyse neden?
- sonra helikopterle beni kurtardılar, kimdi bu insanlar, bu makinalar, aletler, bu büyük kaos!.. sonra herşeyin başladığı yere, nasa ya döndük, ve bana bir elma ve yarım portakal uzattılar! bir elma ve lanet olası bir portakalın yarısı! herşey bunun için miydi? bütün o korkunç saatler, göt korkusu, resmen uzaya gittim geldim inanamıyordum sinirlerim bozulmuştu, elma ve yarım portakalı alırken gülmeye başladım, hem ağlıyor hem gülüyordum, elveda dünya, elveda psikoloji, elveda sevdiklerim, şempanzeler için bi akıl hastanesi olmadığına göre artık dünyadaki ilk ve tek deli şempanzeydim. bu arada elma da golden miş, en sevdiğimden...
