izmirde alıştığım ama ankarada vazgeçtiğim eylemdir.
suçlamıyorum kimseyi. ama izmirde otobüse binerken şöföre günaydın denilir. yolda gördüğünüz ve yerleri temizleyen belediye görevlisine günaydın, kolay gelsin denilir. bunlar insani özelliklerdir. kötü mü yani birine selam vermek günaydın deyip yeni bir insanla konuşmuş olmak. çok güzel duygulardır ve insan kendini iyi hisseder. ve tahmin edersiniz ki karşıdaki insan da öyle... bakın herkes için iyi olan bir eylem. karşılık alamayınca vazgeçilen eylemdir. ankarada birine bırakın günaydın demeyi zorunlu olduğunuz zaman saat sorduğunuzda bile yüzünüze tuhaf tuhaf bakarlar. ne kadar garip. izmir de bu ülkenin şehri ankara da! o zaman sorun nerde? *
