gecenin karanlığına, insanı kendiliğinden somut yalnızlaştırmasına, somut yalnızlığın içinde kendini kucaklamasına, müziğin gecenin sessizliğinde tüm odaya dolmasına, notaların dahi geceleri bir başka vurmasına ve ayrı bir tadı olmasına, geceleri tabuların azalmasına, görmek istediğiniz insanları net görmenize, görmek istemediklerinizi karanlığın tamamen örtmesine, sabaha karşı 3 - 4 civarı uykusuzluğun ayrı bir kafa yapmasına ve bu kafayla her şeyi daha farklı algılamaya hayran olan derin insanın uyuyarak geceyi çöpe atmak yerine, onu ertesi günkü baş ağrısı ve sersemlik pahasına yaşamasıdır.
