is sınava gelince benimi beynimin sarhosları oynadıgının ispatı olan sınavdır.
şöyle anlayatım.. 10 nisan gecesi kardesimle aynı odada kalıyorum ve kendisi 9. sınıf bir fen liseli önünde matematik kitabı var. icimden bir ses dürtüyor git su mantık sorularına bak son hafta sorular cıktı bi gör cözümünü ögren diyor. digeri ise simdi buna kafa yorarsan uyuyamazsın sabaha kadar kafanda kurarsın sınavda cıkmaz g*t olursun diyor. Neyse uyuduk..
11 nisan sabahı önceki yılın hüsranını tamamen üstümden atmısım *sabah selcuk üniversitesinin misafirhanesinde kahvaltımı yapıp sehir icindeki bir okula sınava girmeye gidecegim daha saat 8 ama cılgın insanlar arabalarıyla kampüse akın ediyorlar ve ben trafigin tersi yönde gitcegim icin kendimi sanslı hissediyorum.
neyse ara hikayeleri atlamak lazım.. salona girdim sıra no: 2, en öndeyim etrafımı izliyorum sıram sallanıyor bana gönderiler sınav yeri zarfını alıp sıranın altına koymusum sallantı durmus hersey profesyonelce, etrafıma baktıgımda sınıfta 20 yas altı * tek insan benim hatta 25 yas altı tek insan da benim diye düsünmeye basladım bi an aklımdan acaba bugün kpss vardı ben mi yanlıs geldim diye geciyor.
cevap anahtarları dagıtıldı yere göge sıgmayan ismim optigin üstündeki ad soyad bölümüne sıgmamıs 2. geleneksel gözetmeni uyarı seansım gerceklesiyor tc numaran dogruysa takma sen isini yap diyip beni gecistiriyor.
gelelim sınav kısmına matematikten baslayan klasik sayısalcı ben ilk 10 soruda kendime gelip devam ederken bi anda yandaki mantık sorusunu farkedince ilk yumrugu yiyorum ve soruyu aslan hayvansa hayvan aslandır ama her aslan hayvan mıdır tarzı sacma mantık önermeleriyle cözemeyecegimi farkedince altın vurus diyip bırakıyorum a sıkkı isaretleyip. yanlıs soru geliyor ilk turda 2 kez cözüyorum iki cevap var kafamın icinde bi canavar bagırıyor yanlıs! ama kendimden her zamanki gibi emin degilim en sonunda bi zamanlar 91 in asal carpanlarını bulmak icin 15 dakika kafa yordugum gün geliyor bu adamlar benden zeki degil, bu soruyu kesin kontrol etmemistir gerizekalılar diyerek 5. dakikanın sonunda soruyu isaretliyorum.
fene geciyorum ve kimyaya gelince 15. soru B kitapcıgı büyük itiraf geliyor:
Hangisinin kimya bilimine katkısı yoktur hede hödö?
a)...
b)...
c)...
d)michelangelo buonarroti
e)marie curie
o an benim beynimde marie curie diye birisi yasamıyor ve beynimin icindeki o 10 saniyenin acıklaması su marie curie madam curie!? madama bovary? böyle biri yok o kitap tekrar gelen madam curie!? maria köriy bu sarkıcı mı manken mi? ve seytani bir tebbessümle e isaretlenir. ikinci turda aynı soruya geldigimde ise son okudugum kitap dan brownkayıp sembol* michelangelo ile ilgili büyük bir sembol üstadı olarak bahsediyordu demek ki bu adam element sembollerine katkıda bulunmus olabilir diyorum ve sınavı bitiriyorum.. evet itiraf ediyorum marie curie ile mariah careyi karıstırdım * hem de hayatımın yönünü degistirebilecek bi sınavda bunu yaptım.
450,!"^ puanım var ama bu benim zeka seviyemi degistirmiyor. ve bir sey daha ögrendim ki gercekten bu soruları yapan adamlar da senden benden bizden zeki degil aksine kendi yaptıkları basit bir hatayı bile 1 ay gibi uzun bir sürede farkedemeyecek kadar düsük seviyede zekaya sahip. ama sistem bunu gerektiriyor ki biz onların hazırladıgı sınavı cözerek hayatımıza yön vermeye, onlar da bu dandik isleri yapmaya mahkumlar.
