bir nesil bundan zevk aldı, hatta ebeveynler kızdığı halde gizli gizli sıcak soba üstüne limon kolonyası döküp deneysel hazlar yaşadı. havaların soğumaya başlaması evdeki nüfusun da artması demekti. çünkü babaanne nasıl olsa gelecek, sobalı odanın bir köşesinde sessiz sessiz kazak örecekti. tüm bunlar o zamanlar tarifsiz mutluluklara kapı açsa da maalesef günümüzde sobalı evde yaşayan çocuklar aynı duyguları yaşayamıyor. çünkü eskiden tüm evlerin küçük bir kısmı soba dışında ısınırken şimdi sobalı evde yaşamak azınlık psikolojisini beraberinde getiriyor. eğer hislerimin doğru cümlelerle yazıya döküleceğine kanaat getirseydim devam edecektim ama şimdi istanbul için tütün vakti.
