ezginin günlüğü tarafından, acı çekerken daha çok ağlayabilelim diye yaratılmış süper ötesi eser.
keşke bu denli yanarken canımız, harbiden geçmesek kadıköy'den... ama el mahkum, her gün orada olmak zorundayız... her gün bir anının üzerine basıp geçmeliyiz...
"yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım... geçmem bir daha kadıköy'den..."
