hayır işte zor gelen bir şey varsa o da birlikte olmaktır.. çünkü insan çokluğa alıştıktan sonra yalnız kalınca bi parçası zorla elinden alınmış gibi hisseder. buna 'göz görmedikçe yürek katlanırmış yalnızlığa' modeli diyemeyiz çünkü insanın doğası gereği bu böyledir. bu yüzden yalnız kaldığımızda gidene öfke duyarız.. ama bu durumun farkında olmak öfkeyle kendimize ve sevdiklerimize zarar vermemizi engeller. zor olan birlikte olmaktır.
