Bize avrupa deplasmanlarında tarihimizin en ağır mağlubiyetlerini yaşattın, canın sağolsun güzel adam. biz liverpool'u yenerken de sendin hocamız bunu hiç unutmadık. görevi bırakırken bile nasıl efendi ve klas olunacağını öğrettin tüm türkiye'ye gözün yaşlı ayrılırken canın kadar sevdiğin beşiktaşk'ından. "umarım o maça kalmaz" demiştin ligin son haftasındaki randevu için. o maça kaldı güzel adam, ama tüm sezon olduğu gibi dün akşam da gerçek beşiktaşlıların duaları seninleydi. biz duamızı senden hiç eksik etmedik güzel adam. sen belki hatırlamazsın, ert plakalı beyaz mercedes'inle önümüzde durmuştun biz otostop yaparken ve "haydi atlayın çocuklar" deyip bizi levent'e kadar bırakmıştın topçuluğun döneminde. dün ise başka bir sebeple gözlerin yaşarmıştı. bu sefer gururdan ağlıyordun, bizleri ekran başında gururlandırdığın gibi. başardığın en büyük işlerden biri de koltuk sevdalısı çapsız yöneticilerin birbirine düşürdüğü iki güzide ve büyük camiayı barıştırmak oldu. herkes biliyor ki bursaspor'u şampiyon yapmak kadar zordu bu da. daha bu senenin başında herhangi bir beşiktaş'lıya "sene sonunda bursa için dua edeceksiniz" deseler herhalde bi' garip bakardık on diyene; ama sen bunu da sağladın be güzel adam. biliyoruz ki birgün döneceksin yuvana. ama umarım o günler çok yakın değildir henüz. bizim başımızda bu koltuk işgalcisi tip varken dönmezsin nasıl olsa da, bursa ile ligin gelecek 5 yılına damganı vurmadan ve en az iki şampiyonluk daha kazanmadan dönme güzel adam. dualarımız hep seninle.
