dikkate alınması gereken doğru bir tespittir. mantık insanın kendini hapsettiği bir hücre ise duygular o hücrenin anahtarıdır. sürekli mantıklarıyla hareket edenler özgür olduklarını iddia etselerde, kendilerinin mahkumudurlar. duygusuz bir görünüm arkasında kontrolü asla bırakmadan yaşar giderler. hayatlarında sarhoş bile olmamışlardır. çünkü kontrolü kaybetmek onlar için en ürkütücü olaydır. mantık denilen şeyin bağımlısıdırlar. tıpkı uyuşturucu bağımlısı gibi onu bulamadıklarında çaresiz kalırlar.
aşk, mantıktan oldukça uzakta bir olgudur. olaylara mantıkla yaklaşanlar, ileride bu cümleyi ya da buna benzeyen bir cümleyi kurarak pişmanlıklarını dile getirirler. tabi mantık yerine duyguların dinlenmesi gereken tek konu aşk değil. eğer çevrenizde böyle mantığının mahkumu olmuş insanlar varsa onları ürkütmeden duygularını nasıl kullanması gerektiğini öğretin. onlar duygusuz taş kalpli insanlar değiller. sadece sahip olduklarını nasıl kullanacaklarını unutmuşlar.
