şimdi kürt dostlarımı, kardeşlerimi kırmadan nasıl cevap versem diye düşünüyorum. çünkü bu ateşten bir gömlek. bir yandan saldırgan, faşist, tehditkar kürt politikasını ve kürt ırkçılarını eleştireceğim, bir yandan da bu eleştirileri yaparken beraber yaşadığım kürt dostlarımı incitmeyeceğim. iki ucu boklu değnek. özür dileyerek;
ne yapacaksınız ulan, ne? sokaklarımı ateşe vereceksiniz? masum insanları mı öldüreceksiniz? mayın mı döşeyeceksiniz minibüs geçen yollara? yoksa yine belediye otobüslerini içinde insan varken mi yakacaksınız? nereye kadar? kaç sene daha yapacaksınız?
peki bunları yaparken türkler'in eli armut mu toplayacak? bu tehditleriniz yarın yanınıza kar kalmadığında, bedelini ödedeğinizde yine mi türkler faşist, kürt düşmanı olacak? hem kaşınıyorsunuz, kaşıyan olunca da mazlum ayaklarına yatıyorsunuz. yaşamı cehenneme çevirmek ne demek? bu bir mazlum söylemimidir?
yapın ulan, ne yapıyorsanız yapın, yakın. bu sorun bu yüzyıl içinde bir şekilde zaten çözülecek. şeklini de sizin bu söylemleriniz belirleyecek.
