dün akşamki arsenal maçıyla benzer bir maç olmuş, arsenal kadar olmasa da fark yapabilecek kadar pozisyon bulmuştur beşiktaş. ilk defa ideale yakın bir kadroyla çıkması, güzel futbolu, burak yılmazın ve mert nobrenin de form tutmasıyla beraber lig için umut vericiydi. üzgünüm, çünkü sadece kendi ligimiz için umut verici. kızgınım, çünkü göz önünde duran birkaç doğruyu görmezden gelip yanlış yapmakta ısrar etmenin acısını, kazanabilecek güce sahipken kaybetmenin hazımsızlığını duyuyorum. o defans ve hücum kurgusunu önceki maçlarda kurabilir, ve ağustos ayında verdiğiniz "geliyoruz!" sözünü zamanında yerine getirebilirdiniz.
mercimek denen baklada ısrar edip yemeğe verdiğiniz berbat tat hala damaklarımızda. yapılmış olan fazladan bir şey de yoktu bugün, sadece yapılması gerekenler yapıldı, olmadı. puan hesapları, gruptan çıkacak olmanın planlarını kurgulamak isterdik, ama bunu bıraktınız elimizde. dile getirmeye korksam da bu vakitten sonra, aşkının verdiği bir umut var hala. biraz ruh katarsak bu işe her şey daha güzel olacak, olmalı.
hakem mi? karaktersizin tekiydi.
sevdim seni bir kere
başkasını sevemem
deli diyorlar bana
desinler değişemem * oooo..
