dostoyevski'nin üslubunun, karakter betimlemelerinin, güçlü kaleminin bünyede bırakmış olduğu hissiyattır. sanki yüreğinize bir şey çökmüş gibi hissedersiniz. evet, üstadın her kitabına başladığımda aynı şeyi yaşıyorum.
karakterleri ve romandaki genel çevreyi en ufak detayına kadar, o kadar muhteşem tasvir etmemizi sağlıyor ki düşüncelerinizi o niteleme sıfatlarına yönelterek; kendi prens mişkin'inizi, karamazov kardeşler'inizi, raskolnikov'unuzu yaratmanızı sağlıyor.
o kadar büyük bir yazar ki, eserleri hala aynı tatla okunuyor ve yıllar sonra da okunacak. tüm zamanların ölümsüz insanlarından biri. büyük insan. eserlerinin ağırlığına kurban olduğum.
