semih kaplanoğlu'nun simgelerle örülü filmi. başta tam kavrayamasam da ikinci izleyişimde bazı noktaları aydınlatabilmişimdir. filmdeki yumurta imgesi, yusuf(nejat işler)'un doğduğu yere olan yabancılığını simgelemektedir. yusuf mezarlık sonrasında bulduğu yumurtaya ilgisizlikle bakıp yere atar. yumurta imgesi ikinci olarak evde karşımıza çıkar. yusuf, kahvaltı için gerekli olan yumurtayı kümeste bir türlü bulamaz. yumurta bir bakıma onun doğduğu ve çocukluğunu geçirdiği şehirdir. yusuf, aynı zamanda, yurdundan koparılan hz. yusuf'la da benzerlikler göstermektedir. filmdeki kuyu sahnesi bunun en açık örneği. ama kanımca kaplanoğlu, burada tekil bir durumu değil, kendi milletinin de yavaş yavaş kültürüne yabancılaşmasını anlatmak istemekte. filmin en güzel sahnesi ise yusuf'un, köpekten kurtulduğu sabah, gün yeni ağarmışken yeşil bir kırın ortasında görüldüğü andır. sahne, tam anlamıyla harika bir tabloyu andırmaktdır.
