sanki son ayların en popüler şarkısının cümleleri gibi dilimde; "öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri çöpçülerin elleriyle okşardım seni" dizeleri. durakta beklerken, erik yerken, duyuru yazarken, telefonlara bakarken, asansöre binerken ve asansörde beklerken, eve dönerken, sevgilinin adının sevgi olmasının ne büyük bir şans olduğunu düşünürken aklımda bu dizeler. ne daha öncesi, ne daha sonrası. bu öyle bir albeni ki; ne ahmet kaya yorumunu dinlemek için açıyorum müziğin sesini, ne de serbest çağrışımlara yenik düşüp erkin koray'ın malum şarkısını dinlemek istiyorum. istediğim basit ve sıradan. anladığım gibi.
