yanlış bilgilerle bezenmişliklerinden mütevellit yetersizdirler. anlattıkları ne dünyanın oluşumu ne canlıların ortaya çıkışı ne de doğa olayları ile örtüşmez. örtüşmediği gibi de, zamanının bilgi düzeyini yansıtmaktan öteye gitmez. bu da söz konusu kitapların her şeyi bilen bir tanrıdan değil, insan elinden çıktığının kanıtıdır. zamanının ve coğrafyasının duygu, düşünce, kültür ve bilgilerini yansıtıyor oluşundan daha fazla da değer içermez. içerisinde yazanlara saygı gösteriyor ve medet umuyor olmak, en basit tabiriyle bilime ve insanî haklara saygısızlıktır...
şimdi denilebilir ki, ya benim inanma hakkıma olan saygı ne olacak? evet, herkes bir diğerini rahatsız etmediği müddetçe inanma özgürlüğüne sahiptir. bundan dolayı da saygıyı hak eder. fakat altını çiziyorum, dikkat edin; bir diğerini rahatsız etmediği müddetçe! bugün çıplak erkek görmek istemeyen kadın doktorlar, bed sesiyle günde beş vakit kulak gıcırdatan müezzinler, türbanıyla toplumsal yaşayışın dayanaklarını kırmak isteyen kadınlar gibi inançları uğruna bir diğerinin rahatsızlığını umursamayanlar mevcuttur. inancına saygı isteyenler, bunları ve dahasını inançlarının neresine sığdırırlar?
görüldüğü gibi kutsal addedilen kitaplar, akla uymadığı gibi diğerlerine de saygı göstermezler. zaten cehalete boyun eğişin içinde saygı aramak boşuna bir hevestir. insan olmanın erdemi aklın yoluyla saygıya ulaşmaksa eğer, aklı ve saygıyı ötelemiş dinlerin kitaplarını kutsal saymak neye hizmet eder? onu da ben söyleyeyim; bugünün insanı için yalnız ve yalnızca cehalete hizmet eder!
hadi bakalım, çıkarın şimdi kutsallık terazinizi. tartın akla önem veren bilimle, cehalete önem veren dini. kör bir inadın desteğiyle yolunuzdan hiç şaşmayın emi? insanın haysiyetini, bilgisini, birikimini ve bundan doğan yüceliğini, cehalet hizmetkârı zırvalıklar bütününe değişin. bozuk terazinize ve olanca saygısızlığınıza aldırmadan, gene ahlâk ve saygıdan bahsedin. aman ha, sakın yüceltmekten geri kalmayın yüzlerce yıl öncesinin paslı ve yanlış bilgilerini...
