anadolu insanı'nın değer yargıları ne doğulu ne de batılı bir ülke insanınınki ile özdeştir.
derler ya! nevi şahsına münhasır diye, işte! tam da öylesine bir yaklaşımı vardır o'nun. sevmedi mi sevmez, kanı ısınmadı mı birisine; o kişi ağzı ile kuş tutsa nafiledir artık!
kötü bir insan değildi belki ama deniz baykal'ın halkın büyük çoğunluğu nezdindeki durumu da buydu, malesef. bu durum, seçim dönemleri sandıklara da yansıyordu doğal olarak.
onun bu gidişi bana şu beyitini hatırlattı büyük üstadın;
''...
Mesele falan değildi öyle,
To be or not to be kendisi için;
Bir akşam uyudu;
Uyanmayıverdi.
Aldılar, götürdüler.
Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
Duyarlarsa öldüğünü alacaklılar
Haklarını helal ederler elbet.
Alacağına gelince...
Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.''
