tophanede nargileyle zehirleniyoruz zirvesi nde beni gözlerindeki ışıkla cezbeden ardından yanıma gelip hoş sohbetini benden esirgemeyen, canayakın, mütevazi yazar. Beraber çektiğimiz nargilenin neyli olduğunu konuşana kadar kendisini selam hanımağası zannetmişimdir. Özürdür.
Ayrıca eve dönüş yolculuğunda da yalnız bırakmamıştır ve keşke daha çok konuşabilsek cümlesini kurdutmuştur. Özlenir.
Sanki yıllardır tanıyorumdur.
