için dışına taşmaya çalışırken, sen etraf kirlenmesin diye, onu dirseklerinle bastırırsın göz çukurlarından içeriye doğru. işte bunu çok sık yapmış olmanın verdiği bir sıkıntıdır ağlayamamak. sonra öyle göğsün kabarıp durur her an organlarını püskürtecekmiş gibi. zorlarsın zorlarsın, ama olmaz, içine akıtırsan boğulur gibi olursun, sağa sola saldırırsın. kirletmesin diye akıtmadığın gözyaşların, bir zehir olup çıkar karanlık ağzından. halbuki keşke sağaltsaydın yaranı ve kimseyi kırmasaydın.
