"sapıklık"la açıklanmasına imkan görmediğim bu durumun çaresi linç olabilir gerçekten ama ben parmağımı kıpırdatmam. sakat doğan çocukları uçurumdan atarak topluma yük olmalarını engelleyen antik roma anlayışını da tartışmam.
yaşanan şey "düşünmekten kaçmaya itecek" kadar ağır, kabul. ancak bunu basit bir suç olarak görmek ve cezayı "kendi elleriyle" vermek duygusu da ancak nispeten daha az hastalıklı bir durum bence. hatta belki daha fazla.
doğru-yanlış ayırımı yapmayı becerebildiğini düşünen "sağlıklı" ne kadar çok insanın -ne kadar suçlu olursa olsun- bir insanı öldürmek istemesi normal mi sence?
o adamlar ve o kadın hasta belli ki; bencil ve konformist biri olarak sebepleriyle falan ilgilenmek istemeyeceğim kadar hastalar hem de. parası-vakti az, insanı çok bir ülkede gözden çıkarılmaları bile gerekebilir. ama duyarlı ve sağlıklı olduğunu düşünen "linç, linç!" çığlıkları atanlar için de aynı şeyi düşünüyorum ben. (duygularım insancıllıktan uzak, rasyonalliğe yakın. ama olsun küfrü hakettiğimi biliyorum)
