bazı olaylar karşısında böyle bir kararın geri gelmesini istemek mümkündür ama bir insanın hayatına son verme hakkına sahip miyiz acaba, diye düşünmekteyim.
geçmişte hiç bir şuç işlememiş, hangi düşünceye sahip olursa olsun fikirleri yüzünden idam edilen insanları hatırladıkça; bir insanın hayatını söndürmek bu kadar kolay olmamalı, diyorum.
sonra canınızdan bir parçaya zarar verebilen ve hatta bunu aklına getirebilen varlıklara ne yapılmalı, diye soruyorum. işte o zaman idam etmemeli şerefsizi *, tüm hayatı boyunca süründürmeli...
ya da
....yaptığının ne kadar yanlış olduğunu benimsetip kendi kendini cezalandırmasını sağlamalı, * insanın kendine verdiği cezadan daha ağırı yoktur çünkü...
ama bu iki durum birbirinden farklı şeyler... kanunlar her vatandaş için geçerli olsa da eğer bir ülkede adalet bağımsız şekilde işliyorsa böyle bir ikilem yaşanmaz.
çözüm nedir peki? hep böyle mi sürecek?
yapılan araştırmalara göre; * bir topluluğun karşısına kötü bir örnekle çıkıp bu kötüdür, derseniz bu o kişiyi ödüllendirmek anlamına gelmiş olur, çünkü herkesin ilgisini çekmeye çalışan kişi bunu başarmış olur ve kötülük ile amacına ulaşabileceği fikrine kapılarak bunu tekrarlamaya kalkışır, marifet zanneder. kişiye tabiki kötü ve yanlış olanın öğretilmesi şarttır fakat iyi olanı topluluk karşısında överek ve özendirerek, bu sağlanabilir, **, denmektedir.
