delirmeden ettiğim küfürün anlamı daha büyük değil midir hayata? neye ve kime göre sorgulayarak yaşadığım hayat giderek daha anlamsız gelmeye başladı şu son günlerde. ruhum biletini çoktan kesmiş kendi kendine, benimse haberim dahi olmamış... hem de dönüşü olmayan biletini...
umutlarımı körelten öyle bir köreltmiş ki mümkün değil gibi bir daha yeşermesi. ve hep aynı nakaratlar, aynı dejavular da savruluşlar...
hayat ben sana isyan etmezken; sen bana bu küfrü neden ettin demek daha mı doğru olurdu acaba?
ya da küfür eden bensem eğer; ki öyle görünüyor her şeye rağmen; daha çok küfür edeceğim sen duymasan bile görünen odur.
