yezide lânet olsun,niçin uydu hevaya
Allah Allah bu ne hal yaptı l-i Abaya
Hasana ağu verdi, zulmetti şahzâdeye.
Muhibbi Al-i evlat, gel seyret,bu sahraya.
Şimr çaldı hançeri,gerden-i şah zibaya.
Lânet ola o kelbe,düşe kahr-ı Hudâya
Esen yeller haber ver,bu hali Mürtezaya;
De ki; çifte kuzular gitti darül-bekâya.
al-i Yezit zulmünün sesi çıkar semaya.
Bu ne cefadır Allah, evlad-ı Mustafaya
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
Çifte kübbesi düştü, arş-ı rahman ağlıyor.
Kürsü kalmış kararsız, kevn-i mekan ağlıyor.
Levh-i mahfuz kalemi, emr-i Yezdan ağlıyor.
Sidre de Cibril ağlar, melekler kan ağlıyor.
Sekiz cennet, yedi nâr, heft âsuman ağlıyor.
Matemdedir yıldızlar, ay yüzlü han ağlıyor
Gün yüzün gubar almış, cümle cihan ağlıyor.
Cennette idris ağlar, hur-i gılman ağlıyor.
Seher yeli durukmuş, durgun umman ağlıyor.
Kerbela çöllerinde çifte civan ağlıyor.
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
Hasanım ağu içti, leb-i sükker ah çeker.
Hüseyin atından düştü, kime şikâr ah çeker.
Nerde kalmış acaba Bak Zülfikâr ah çeker.
Alinin on bir oğlu yerde yatar ah çeker.
Fatma nene,ciğeri sızlar, sızlar ah çeker.
Ümmügülsüm, Rukiye çifte Nigar ah çeker.
ibrahim, Kasım ağlar, kılar zâr zâr ah çeker.
Hatice ana duymuş, yavrum diyer ah çeker.
Meryem, Asiye gelmiş, ağlar ağlar ah çeker.
Havva, Hasan, Hüseyinim diyer diyer ah çeker.
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
Hazreti dem lişan, Nebi Ziba ağladı.
idris Firdevs içinde kasr-ı âlâ ağladı.
Nuh ile Hud, Salihî düştü zâra ağladı.
Yakup,Yusuf, Şuayib, Lût, hem Yahya ağladı.
Zekeriya zikrinde, Turda Musa ağladı.
Mekke, Medine, Kubeys, Tur-i Sina ağladı
Dahi Harunla Davut, Süleyman da ağladı.
Cercisi biçer hızar, ilyas da ya ağladı.
ilyasa, Zülküflü hem Meryem ana ağladı.
Hüseyin atından düştü,sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
Abubekir, Ömere bu zarardır Osmana,
Cümle Kureyş ensarın düştü ah u figana.
Al-i Yezit, boyadı çifte kuzun al kana.
Ey Server-i Enbiya, sen bunu de Süphana.
O gün ola göreydim Yezit düşe nirâna,
Sırattan seyredeydim, geçeriken o yana,
Cümle nebiler ümmet, sallanarak cinana.
Huriler karı gelir Hüseyin ile Hasana
Fatma ana şâd olur, müjde gider Rıdvana.
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
Medine dağlarında süsemle sümbül ağlar.
Husırat metel atmaz, esmez olmuş yel ağlar.
Dağlar ingil ingilder, sular sarhoş sel ağlar.
Cümle kuşlar figanda, bak dertli bülbül ağlar.
Viranede baykuşlar, hû çeker yıl yıl ağlar.
Kerbelaya kulak ver, sahra ağlar, çöl ağlar.
Biten otlar baş eğmiş, çimen çiçek, gül ağlar.
Lânet olsun Yezide şah u geda kul ağlar.
Ey Mürteza gel yetiş, binekte düldül ağlar,
Hasanım ağu içmiş, göz yaşları sel ağlar.
Kerbela imdat ister, gözedirler yol ağlar.
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
CEMAL HOCA Yezidi yara tabşır kahrola.
Ah çekuben ağla gel, zâra tabşır kahrola.
Lânet âl-i Yezide, ere tabşır kahrola.
Yüz on dört sûredeki sıra tabşır kahrola.
Hazreti Nurdan düşen tere tabşır kahrola.
Yüz sühufun serveri çâra tabşır kahrola.
Bin bir kelam tuhfesi tûra tabşır kahrola.
Bu davayı tehir et, haşre tabşır kahrola.
al-i Yezit sevkolur, nâra tabşır kahrola.
Alır bidadı anda, bire tabşır kahrola.
Hüseyin atından düştü, sahra-yı Kerbelaya,
Cibril, kurban haber ver, Sultan-ı Enbiyaya.
