turkiye'de insan haklari ile ilgili genel bir sakatligi gormemizi saglayan kisi.
dunyada insan haklari evrensel, herkes icin gecerli ve neredeyse kutsal kabul edilir. ozellikle gelismis demokratik ulkelerin son 10-20 yillik karnelerine bakarsaniz, seri katillere, pedofillere v.s.'ye yaklasirken ve onlari cezalandirirken bile, onlarin insan haklarina saygili bir tutum alirlar. Zira insanlarin isledikleri suclar, bulastiklari pislikler, onlarin bu temel "insan haklarini" kabetmelerine yol acmaz. Bu demokratik anlayisa gore, eger bir toplum aksini yapar ve caniye karsi cani, vahsiye karsi vahsi olursa, devlet eliyle caniligi/vicdansizligi yasallastirirsa, bu durum ancak o suclularin temsil ettigi ahlaksizliklarin devlet araciligi ile yavas yavas topluma da bulasmasina yol acar.* isin kisa ozeyi budur.
oysa 'demokratik' oldugunu iddia eden ulkemizde, halkin %90'i boyle bir fikri paylasmaz. onlara gore bir insanin isledigi suclar yeterince agir ise, o insana iskence etmek, oldurmek, acili bir olume terketmek v.s. mubahtir. Hatta mubahtan da ote, pek cok kisi icin bu olmasi gerekendir, devlet kendisini tanri yerine koymali ve 'gerektiginde' insanlarin canini almasini da bilmelidir.
iste guler zere olumu ile birlikte' turkiye'deki bu algi carpikligini bize bir kez daha ogretti. insanlar arkasindan kufurler ediyor, beddualar saydiriyor ve "keske daha acili olseydi" diyorlar. Neden? cunku 13 kisi oldurmus. Hem de oldurduklerinin bir kismi askermis.* Bu dusunceye gore, madem guler zere bir katil, hem de devletin askerini-polisini olduren bir katil, devlet de kendisine her turlu vicdansizligi yapabilir. ne yazik ki sozluk ortami istisna degil ve ulkemizdeki yaygin kani bu.
Belki de teror orgutlerinin basimiza actiklari esas bela bu: toplumun gozunde siddeti normal, mesru, ve hatta arzu edilebilir bir sey haline getiriyor. herkes 'birileri' icin en agir siddet eylemlerinin gerekli olduguna kanaat getiriyor. sirf bunun icin bile cenazesine saygi duyulacak birisi guler zere.
