en sevdiğim ve takip ettiğim yönetmenlerden birisidir.
Usta bir hikaye anlatıcı tek bir görüntüyü ya da tek satır repliği izleyicinin hayat boyu unutamayacağı bir hale getirebilir. Bir filmi izledikten yıllar sonra, o tek görüntü ya da replik hikayenin etkisini ve o sinema anını, o filmi ilk izleme deneyimimizi anımsatır. 1999 yılında, yazar-yönetmen M. Night Shyamalan uluslararası başarı kazanan, gerilim ve duygusallığın eşit paya sahip olduğu çok katmanlı bir hayalet hikayesi gerilimi olan The Sixth Sense/Altıncı His'le seyirciyi yakaladı. Film uluslararası bir kültürel fenomene dönüştü ve karakter merkezli hit yapımlara yeni bir boyut kattı. Bunun ardından gelen Unbreakable/Ölümsüz, Signs/işaretler ve The Village/Köy, Shyamalan'ın vizyon ve amaç sahibi, verimli sinemacılardan biri olarak kabul görmesini sağladı. Reality programlarının yayınlara hükmettiği ve sinematik hayal gücünün çoğunlukla sığ kaldığı bir dönemde, Shyamalan beyazperdeyi, tutarlı bir şekilde, orjinal, ilham verici hikayelerle renklendiriyor, izleyiciyi kendine özgü gerilim, dram, mizah ve duygusallık bileşimi hikaye anlatımıyla avucunun içine alıyor. Ender rastlanan kendinden emin -dikkatli çerçeveleme ve uzun çekimler içeren- görsel stili, anlattığı hikayeler kadar kışkırtıcı oluşuyla, sinemacının hikaye anlatma tutkusunu daha da vurguluyor.
"Seyirciye karşı dürüst olduğuma inanıyorum; bu yüzden, herkesin keyif alabileceği kurgu hikayeler çerçevesinde, o sıralar uğraştığım şeyler hakkında dürüstçe konuşmaya çalışıyorum."
Shyamalan filmlerinin gişelerde ve DVD olarak elde ettiği 2 milyar dolar ciro bu filmlerin kişisel olduğu kadar evrensel de olduğunun, izleyiciyi sadece orijinallikleri ve dürüstlükleri değil zekalarıyla da etkilediklerinin bir göstergesi. ister olağanüstü ister acı verici derecede samimi konular işlesin, Shyamalan bizden sadece insan yapısının en kişisel yönlerini değil aynı zamanda evrenle ilişkimizi de sorgulamamızı istiyor.
