hatırlandığında yüzde bir tebessüm bırakan diyaloglardır.
4 yaşındaki ben ve kadim dostum orçun'un jean claude van damme 'ın ikiz kardeşleri oynadığı ikiz kan filmini izledikten sonra öğrendiğimiz hareketleri birbiri üzerimizde deneyip sonra yorgun düşüp, soluklanırken yaptığımız entellektüel sohbetten bir kesit.
o * : olm aslında biz kardeşiz belki de bunu bilmiyoruz.
b * : haklısın orçun, biz seninle kardeş gibiyiz sanki.
o: aslında biz 4 yaşında değil 9 yaşında olabiliriz bunu bizden saklıyor olabilirler.
b: gerçeğini öğrenmek imkansız gibi.
o: ben allaha inanmıyom yea.
b: tövbe de çok kötü çarpılıcaz bak. *
