ilginç bir adam.
kendisinden hazzetmediğim halde, gazetesinde çalıştığım birkaç ayda neredeyse sempatimi kazanacaktı. böyle çalışanlara durup "n'aber" demeler, sırtını sıvazlamalar falan. garip tabii. yani o köşe yazılarına sinir olsanız da ve taraf'ından hoşlanmasanız da, birden etkileyebiliyor.
farklı bir duruşu var, belki de patron olmasındandır. basit bir soruya bile cevap veremiyorsunuz karşısında birden.
"n'aber?"
1 dakika sonra...
"ee, şey. iyiyim Ahmet bey. siz nasılsınız?"
eğer maaşımı verebilseydi, hala patronum olabilirdi. o kaybetti. *