bir kaç gündür internetim olmadığı için yazmak istediklerimi geç de olsa yazacağım.
maç günü şehrin en işlek caddesi pankartlarla dolmuştu. trabzona başarılar, fenerbahçeye başarılar, başbakanımız böyle bir stadı bize hediye ettiği için teşekkürler... işin ilginç yanı urfalılar trabzonu kardeş şehir, kardeş takım ilan etmişti, trabzonlulardan habersiz. fazla gaza gelmiş olmalılar. belediye binasına boydan boya iki pankart asılmıştı. fenerbahçe'ye başarılar, trabzon spor'a başarılar diye. belediye başkanı tarafından tabi. maç da belediye binası önündeki büyük televizyondan yayınlanmıştı. e o kadarını da yapsınlar. kente maç için 16 milyon tl girecek. bu urfa gibi bir şehir için muhteşem bir rakam. bir maç için 16 milyon tl...
ayrıca o gün öğleden sonra okulda öğrencilerin sayısı acaip azalmıştı. öğleden önce hocalara "öğleden sonra okul tatil mi?" gibi sorular geliyordu artık. kantin bile öğleden sonra kapalıydı. hocalar dahil çoğu kişi yoktu. tabi fenerlilere göre galibiyet kesin. hepsi hazırlanmış kutlamalara.
maç oynandığı sıralarda olanları bilmiyorum ama maç bittikten sonra sokaktaki ablalar bile maç hakkında konuşuyorlardı. otobüse bindim muavin-şoför sohbeti de maçla ilgiliydi. belediye binası önüne geldiğimde trabzon spor adına bütün muhalif futbol severler kutlamalardaydı. üzerinde fener forması olan insan sayısı zaten anlatılamaz. kime baksam ağlayacak gibi. kim nasıl becermiş bilmiyorum ama belediye binası üzerindeki trabzon pankartının iplerinden biri kesilmişti. pankart katlanmış yani. otobüse tekrar biniyorum muavin fenerli bir yolcuyla dalga geçiyor. az kala kavga edeceklerdi.
takım tutmayan biri olarak şunu söyleyebilirim ki aslında izlenmesi gereken maç değil de şehrin atmosferiydi. tarihinde ilk defa böyle büyük bir maça, 4 büyüklerden birine ev sahipliği yapan şanlıurfa fazla heyecanlanmıştı.
