türk oğlu türktür. içten içe sevinmek de ne ki; ben dıştan dışa sevinç çığlıkları atıyorum be. hiçkimse "hey dünyalı biz dostuz. türk yunan sonsuza dek dosttur. biz dostluğun babasıyız." diye kandırmasın kendini. yunandan dost ayıdan post olmaz demişler. öyle miydi doğrusu candy hanım? yok hatırlamıyorum şimdi. her neyse, ellerinden gelse ,zırnık kadar fırsat bulsalar bir kaşık suda boğarlar bizi. neyine üzüleyim ki onların? biz zaten fakirlikten kıvranan bir milletiz. azıcık da onlar çeksinler. denize döküldükleri gün her birinin alnında duran bir ibare, kalplerini sızlatan bir yara ki buna rağmen tarih kitaplarında kendi sübyanlarını "türkleri denize biz döktük." diye belleten sahtekar bir toplumun çökmesi beni mutlu eder. başkasını bilemem.kimse kimseye çıkarıp da beş kuruş veriyor mu bedavaya? yook! o halde kapayın çenenizi ve göbek atmaya devam edin.
