hayatta insanları tavlamak için anlatılan en büyük yalandır. aslında bir olmamsı gerekendir ama hep olagelmiştir. tanrı mutluluğu mutsuzluğu tanıyalım diye yaratmıştır. esas olan memnuniyet ya da memnuniyetsizliktir. ya memnunsundur hayatından ya da memnun değilsindir. ama mutluluk sahtedir biraz da hormonaldır.
en fazlası kıçınızı yarım okka göğe kaldırır; biraz da götten flaplarınıızın açılmasına neden olur. sonra düşerken bir taraflarınızın o anki sıcaklakla acısını anlayamazsınız. düşünce-nin en zor kısmı da budur. varolmanın acısını yaşarsın.
''çitimin üzerinden bakıyorum.. ellerimle yükseliyorum ve yine düşüyorum.''
evet kafka böyle demişti.
dünya esasında çok fazla ottan öte boktan ziyade durur. fazlasıyla alımlı gibi börünür ama kibar bir fahişe gibi gösterir gösterir vermez. bir orospu lafındaki hicvi anlamamak insanı ne kadar yorar bilir misiniz?
