-ne hayallerim vardı bir gün önce
son dakikaydı
3-0 önde olacaktık
ve bedenim ısınacaktı heyecandan, yanarcasına
diyecektim, diyecektim ki hasret benimle son buldu
lig gibi sandım bu kupayı almanın kolaylığını
yine başkan çözecekti el altından
alman olmam nedeniyle bilmeliydim paranın çözemeyeceği onurlu insanların varlığını
gerçeğe döndüm yine o gün
alex'ti o, evet o, işte o
taşıyodu bizi zafere
hemde benim teknik direktörlüğümde
işte efsane olma zamanı gelmişti
ama o da ne
önce şaka sandım
rüya olsun dedim
malesef herşey gerçekti
ne oluyordu bize
hani kendime verdiğim sözler, kurduğum hayaller
gözlerimin altı neden nemli
çeneme damlayan bu şey de ne
anladım, bu çaresizliğin adı
-Daum'un kendiyle hesaplaşması esnasında dökülen cümleler-
