50.
-
uykulu ses'e;
uyanmak mı dersin
uyanmamak mı?
hafifmeşref uykusu
cennete girip çıkar gibi gebe.
sesi billur safkan beyaz at
kımıldanır tembelce.
azıcık aralanan dudağından
yayılır fısıltılı bir terane.
bu kendinden bestesiz şarkısı
bülbülden de ziyade.
bu mağrur uykulu sabahta
tar'lar çalar gönülde
ve tellerinden yayılır
billur akan pür neşe.
uyanmak mı dersin
uyanmamak mı?
hadi canım
sen bilirsin. *
(bkz: tar)
