üç gazetenin, "haber"lerini, aslında medyada yaygın bir "teknik" olan kınıyormuş, ayıplıyormuş gibi yaparak sunma taktikleri ise, öfkeyi büyütmede bir katalizör rolü oynuyor. (bu "teknik" son olarak hürriyet gazetesi tarafından osman can'a karşı kullanılmıştı. hatırlayın, can'ın eşiyle ilgili hiçbir yerde çıkmamış bir haberi hürriyet "şimdi de belaltı vuruşlar başladı" diye gûya kınayarak aktarmıştı.)
yaşar kemal'in ölmez otu romanında, tecavüze uğrayan bir kızı ikide bir çağırıp başına gelenleri en ince ayrıntısına kadar anlattıran, hikâyeyi dinlerken de sürekli olarak "vay vicdansızlar, vay alçaklar" diye konuşan bir muhtar vardır... işte o hesap...
şu ibarelere bakın: "sapık sınıfta... okulda rezalet... çocuklarımıza sahip çıkalım... iğrençlik... iğrenç adam... kutsal öğretmenlik mesleğinin yüz karası... mesleğe, millete, devlete, emanete ihanet..."
bunları okuyunca, elimde değil, aklıma yaşar kemal'in romanındaki muhtar geliyor.
bir eleştiri yazısı kaleme aldım ama aslında ben de vildan ay gibi düşünüyorum: bu işi gazete köşeleri değil, ceza davaları paklar!
yine de köşelerden hiçbir ses gelmemesini çok yadırgadığımı belirterek bitireyim: her şeye bu kadar mı alıştık, bilmiyorum ki!
