yol kenarında biten gülleri koklayan inşaat işçisine benzer biraz. uzaktan bakınca, kaldırımla öpüşen en güzel aksesuardır. yaklaşınca, kokusunu duyarım korkusu ve yorgun görüntüsü tütsüler cildi. üstünde durunca, tam bir necip fazıl kısa kürek şiiri. aşağıya doğru bakınca, insanlığın külleri.
yol kenarında biten güllerim yok ama izmariti takla attırarak mazgaldan içeri sokabilirim, benim de bir külüm olsun isterim yer altında.
sen hiç yağmur yağarken mazgalın üzerinde durdun mu canım.
