mükemmel olmanın etimolojik uzaklığını insan sıcaklığına, bir nevi beşer şaşar haline kaydırma inceliğidir. her konuda (bkz: en iyi) olmak her zaman kime göre neye göre'ler girdabında gerilmeyi gerektirir sanki. ama mükemmelden bir önceki duraktaki insanların yüzlerinde daha sakin ve daha heyecanlı bir ifade görürsünüz. hani güzelce fön çekili saçlar, ölçülü bir makyaj ve güzel bir gülümseyişi olan kızın french manikürünün eksik oluşundaki naifliktir. Daha güzeldir, en güzeldir çünkü en az uyumsuz olma halidir dünya üzerinde ve bir sonraki adımın, mükemmeliyet düşünün ve dahi ütopyaların varoluş sebebidir. Mükemmeliyete erme çabasında olmak sanıldığı kadar gerekli bir tutum da değildir hani yazara göre bu devirde, zira kapitalizmin standartizasyon çarklarıdır yine zihinlere kusursuz şablonları yapıştıran. Hep daha fazlası için , bir şekilde, kendimize rağmen ancak birileri için koşturmaca ve tüketmece hali ne kadar modern insana göreyse , mükemmelden bir öncesi de o kadar büyülü bir haldir. Kimileri bunu bir aura gibi üzerlerinde taşırlar. Farklı kılan görünür hiçbir özelliğe sahip olmasalar dahi başkadırlar. Mükemmelden bir önce olma durumu yalnızca onu algılayıp nitelendirenin düşleminde bir anlam kazanacağından özeldir.
işte böyleleri çok özel bir kulübün üyeleri gibidirler ve her biri en kusurlu yerlerinde en nadir mücevherlerini taşırlar. Aşık olunanda açıklanamayan, nefret edilende itkiyi dürtükleyen sanki hep bu pürüzlerdir, en görünmez ve en göz önünde duran tüm eksikleri kutsama arzusu uyandıran tehlikeli, insani ve zehirli özleri istemeden ve cesaretle gösterebilme halidir.
