burjuvazinin kendini beğenmişe kaydığı ruh halleriyle inceden inceye dalgasını geçen, aynı filmde cesurca betimlediği din- politika- cinsellik üçgeninde vurup vuruşturdukça büyüyen, sürrealistik tavırla toplumsal yozlaşma ancak bu kadar iyi ele alınabiliri düşündüren taşlamalarına şapka çıkarılası efsane yönetmen.
sinemanın bütünselliği içerisinde tadı damakta kalan enfes iğnelemeleri müthiş üslubunu besliyor, aynı oranda da saygım büyüyor kendisine. hani ince zeka deyip olguyu kişisele çekip eğip bükmek kategorize etmek istemiyorum. sinemasındaki tavra eleştirelliğine sonsuz saygı duyuyorum sadece. kieslowski'ye yaptığım gibi. kubrick'le yüzleşmelerim gibi. belki de daha fazlası. özgürlüğe dokunmayı çabalamakla çabalayamamak arasında geçiyor ömrümüz. onun gibi. diğerleri gibi.
