eğer uzun süreli bir ilişki sonrası olursa adamın amına koyan durumdur.
erkeğin hayatta en sıkıntılı bir kaç döneminden biri olan askerlik sürecinde onun yanında olmayan sevgilinin dünya üzerinde hiçbir erkeğe hatta insana gram faydası olmaz. ama bunu terkedildiğin zaman idrak etmen zordur. biraz zaman geçince anlarsın. askerlik boyunca sen psikolojini sağlam tutmak için götünü yırtar, bir yandan da telefonla falan sevgilinin moralini düzeltmeye uğraşırsın. ilişkinin iyi taraflarını düşünüp gelecek hayalleri kurarsın birazcık mutlu olmak adına. ama dışardaki sevgili tam tersine ilişkinin hep kötü yanlarını düşünür, bol bol düşünür, özlemek yerine unutmaya başlar seni. onun için yaptığın dünya kadar şeyi unutup bi kaç saçmalığa takılır. ve bir kız ayrılmayı kafasına bir kez koyarsa geri dönmesi imkansızdır. "seni seviyorum ama olması gereken bu" diye bi zırva ile biter gider.
üzülürsün ama siktirip gitmesine değil, seni 5 ay bekleyemeyen birine onca sene verdiğin emeğe, onun için vazgeçtiklerine ve üstünü çizmek zorunda olduğun yıllara.
en kötüsü de en sevdiğin şehirden, sırf o orada yaşıyor diye nefret edersin artık.
